Mam słabość do różnego rodzaju rankingów, list i zestawień płyt, posegregowanych według wybranego klucza np. gatunku, mody, nastroju i co tam jeszcze tylko można sobie wymyślić. Mam też bzika na punkcie różnego rodzaju świąt i jednym z tych świąt jest jakże niepolskie Halloween. Sam mam urodziny gdzieś blisko tej daty i może dlatego jesień, wraz z całą tą nieprzyjemną aurą oraz nielicznymi promykami słońca, tak bardzo do mnie trafia. Poza tym wieczorami najlepiej postawiłbym wszędzie świeczki, pozapalał światełka, włączył jakieś świecące bibeloty, pierdoły i inne niepotrzebne, zagracające chatę śmieci ze sklepów typu tiger czy pepco i odpalił jakąś dobrą płytę. A Halloween właśnie z tym mi się kojarzy – z takim połączeniem mroku i kiczu. Ten styl przemawia to do mnie jako sposób na oswojenie tematu śmierci 😉